1) Wie is Thijs van Deudekom?
Een jongeman die na 8 jaar Technische Geneeskunde te studeren liever grappen maakt over het zorgprobleem dan er daadwerkelijk iets aan te doen. En zijn jeugdigheid en humor gebruikt om tóch sympathiek over te komen.
2) Waar moet jij om lachen?
Ik moet vooral lachen op prikkelende humor met inhoud, maar een goed-getimede scheet kan ook erg leuk zijn. Een prikkelende scheet met inhoud is dan weer minder...
3) Wie heeft volgens jou een goed gevoel voor humor?
Ik ben fan van Tim Fransen, Micha Wertheim, Bo Burnham en James Acaster.
4) Wie denkt volgens jou dat hij/zij een goed gevoel voor humor heeft?
Thijs van Deudekom. Al begon ik lichtelijk te twijfelen toen ik wilde beginnen met comedy. Want hoe begin je daarmee? Ik dacht een mail te sturen naar Toomler om daar te stand-uppen, maar hoe grappig moet zo’n mail zijn? Is dat een sollicitatiebrief of moet je een stuk comedy opsturen? Meteen onzeker over mijn gevoel voor humor. Uiteindelijk toch maar een beetje try-hard wat grappen erin gezet en ik kreeg maar geen reactie, na zo’n 4 a 5 weken mijn mail te refreshen had ik eigenlijk al een beetje de hoop opgegeven. Maar toen kwam toch dat verlossende mailtje, ik was echt ontzettend blij, en er stond: 'Beste Thijs, bedankt voor je interesse, je mag hier komen optreden op 31 februari'. Ik was eerst heel blij, maar toen ik het in mijn agenda wilde zetten bedacht ik dat die datum helemaal niet bestond. Ik meteen weer aan alles twijfelen: is dit niet de manier? Ben ik niet grappig genoeg? Of is dit een soort grap van Toomler? Dan maar nog een mail met meer flauwe grappen en de vraag of ze ook een bestaande datum hadden, desnoods op 4 mei, rond een uurtje of 8. Maargoed, mijn Auschwitz-grappen zijn een beetje zoals de joden die erin zaten eigenlijk: wat aan de magere kant, een beetje goedkoop en vooral niet om te lachen natuurlijk. En daarnaast zaten er ook nog wel wat haken en kruisen aan om de eerste twee minuten van een 6-minuten durende stukje stil te zijn. En zo ging mijn mail nog een stuk door.
De enige reactie die ik terugkreeg: 'Excuus, het was een typ-fout, ik bedoelde 13 februari, tot dan!’. Een simpele ‘haha’ erbij was al genoeg geweest, maar die bevestiging kreeg ik helaas niet.
Inmiddels ben ik ervan bijgekomen en denk ik weer een goed gevoel voor humor te hebben.
5) Aan welk (bedrijfs-)optreden denk je nog eens terug?
De allereerste try-out in een bedompt souterrain voor twee kritische vakveteranen (Joep en Rob) met een blocnote die met een stalen gezicht aantekeningen maken na elke grap. Sindsdien is elk optreden voor normale mensen een feestje.
6) Welke artiest maakt een nog betere (bedrijfs-)voorstelling dan jouzelf?
Dat vertel ik pas nádat ik geboekt ben.
7) Je doet mensen versteld staan met:
Dat ik alle claims in het programma tot twee cijfers achter de komma en met gedegen onderzoek kan onderbouwen. En dat zelfs dát grappig is.
8) Waar ken je de dames van Humor Werkt van?
Twee kritische vakveteranen met een blocnote die zeiden dat als ik goed naar hen zou luisteren, ik de dames van Humor Werkt wel kon uitnodigen bij ons programma.
9) Dit wil je nog kwijt:
Mijn nét te grote ego.